بیرق

وقایع سال1359

بخش اول 

1359/1/7 هـ .ش:
تأکید صدام حسین بر حمایت از مبارزه اقلیت‌های قومی ایران بر ضد جمهوری اسلامی ایران تا رسیدن به حقوق خود.

1359/1/12 هـ .ش:
صدام حسین، رئیس جمهوری عراق، آمادگی کشورش را برای جنگ با جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد.

1359/1/13 هـ .ش:
ترور نافرجام طارق عزیز، معاون نخست وزیر عراق، در بغداد؛ دولت عراق بدون ارائه سندی ایران را به این اقدام متهم کرد.

1359/1/18 هـ .ش:
همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام حسین خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد.

1359/1/19 هـ .ش:
شهادت آیت الله سید محمد باقر صدر و خواهرش، به دستور دولت عراق.

1359/2/4 هـ .ش:
تأکید صدام حسین بر حاکمیت عراق بر خوزستان (عربستان).

1359/2/5 هـ .ش:
نخستین حمله ارتش عراق به تأسیسات نفتی ایران، در دهلران؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تأسیسات مختلف نفتی حمله شد.

1359/3/29 هـ .ش:
پس از 20 سال و در نخستین انتخابات مجلس در عراق، حزب بعث 175 کرسی از 200 کرسی نمایندگی مجلس را به دست آورد.

1359/4/18 هـ .ش:
کشف کودتای نوژه، که کودتاچیان با همکاری دولت عراق قصد براندازی نظام جمهوری اسلامی را داشتند.

1359/5/4 هـ .ش:
اعلام نارضایتی دولت عراق از امضای قرارداد 1875 و شرایط آن.

1359/5/21 هـ .ش:
حمله ارتش بعثی عراق به پاسگاه‌های بندر جوق و برار عزیز، در منطقه عمومی قصر شیرین، که به شهادت 21 نفر از مأموران دو پاسگاه انجامید.

1359/6/14 هـ .ش:
حمله ارتش بعثی عراق به پاسگاه‌های مرزی دهلران و نفت شهر.

1359/6/16 هـ .ش:
نخستین حمله هوایی و زمینی ارتش بعثی عراق به پاسگاه‌های ایلام، قصر شیرین، خرمشهر، خسروآباد، نفت شهر، سومار.

1359/6/16 هـ .ش:
تحویل یادداشت دولت عراق به کاردار ایران، در بغداد، مبنی بر پس دادن سرزمین‌های (به زعم آنان) اشغالی به عراق،

1359/6/17 هـ .ش:
عراق، پس از دادن دو یادداشت به کاردار جمهوری اسلامی ایران در بغداد، پاسگاه زین القوس و مناطق اطراف آن را اشغال کرد؛ این مناطق به موجب پیمان 1975م الجزایر به ایران واگذار شده بود

1359/6/18 هـ .ش:
حمله زمینی و هوایی ارتش بعثی عراق به شهرهای مرزی خرمشهر و نفت شهر و قصر شیرین و پاسگاه‌های مرزی جنوب و غرب ایران.

1359/6/19 هـ .ش:
درگیری مرزداران جمهوری اسلامی ایران با مهاجمان ارتش بعثی عراق در پاسگاه‌های مرزی صالح آباد، ایلام، مهران، نفت شهر، طلائیه، قصر شیرین؛ در همین روز عراق سومین یادداشت را به ایران تحویل داد.

1359/6/20 هـ .ش:
سخنرانی صدام حسین در جلسه وزیران امور خارجه کشورهای عربی در مورد باز پس‌گیری خاک عراق! از ایران.

1359/6/21 هـ .ش:
حمله زمینی و هوایی ارتش بعثی عراق به پاسگاه‌ها و مناطق مرزی جنوب و غرب جمهوری اسلامی ایران، از جمله خرمشهر و سومار و بازرگان و سرپل ذهاب.

1359/6/22 هـ .ش:
درگیری مرزداران جمهوری اسلامی ایران با نیروهای متجاوز ارتش بعثی عراق در پاسگاه‌های مرزی قصرشیرین و خرمشهر و…

1359/6/23 هـ .ش:
هشت نامه عراق به رؤسا و سران هشت سازمان بین‌المللی (سازمان ملل متحد، ششمین کنفرانس سران کشورهای غیر متعهد، سازمان کنفرانس اسلامی، اتحادیه عرب، سازمان وحدت آفریقا، بازار مشترک اروپا، سازمان جنوب شرقی آسیا، سازمان کشورهای قاره آمریکا)، درباره ادعاهای این دولت نسبت به جمهوری اسلامی ایران.

1359/6/24 هـ .ش:
حمله توپخانه‌ای ارتش بعثی عراق به پاسگاه‌های نفت شهر و شلمچه و بیات.

1359/6/25 هـ .ش:
حمله ارتش بعثی عراق به پاسگاه‌ها و مناطق مرزی آبادان و رشیدیه و بازرگان و…

1359/6/26 هـ .ش:
دولت عراق به طور یک جانبه عهدنامه مرزی و حسن همجواری 1975م الجزایر و 3 پروتکل ضمیمه و 4 موافقتنامه تکمیلی آن را لغو کرد (در این قرارداد حق لغو یک جانبه پیش بینی نشده بود)؛ ارتش عراق 5 روز بعد به خاک جمهوری اسلامی ایران تجاوز کرد و سرانجام، پس از هشت سال دفاع قهرمانانه رزمندگان اسلام، در 23 مرداد 1369 بناچار دوباره همین پیمان را پذیرفت و به موجب رأی سازمان ملل متحد در 18 آذر 1370 نیز عراق، «آغازگر جنگ و مسئول آن“ شناخته شد.

1359/6/27 هـ .ش:
محاصره قصرشیرین به دست ارتش عراق، که پس از چهار روز مقاومت، در 31/6/1359 به اشغال آنان درآمد و به ویرانی 12 هزار و 882 واحد مسکونی در شهر و روستاهای اطراف آن انجامید؛ این شهر با تلاش رزمندگان اسلام، در 22 خرداد ماه 1361، آزاد شد.